معرفی گلخانه تولید نشا بیات در شیراز

گلخانه تولید نشا بیات در شیراز

روش تولید نشا صیفی و سبزی

۱- نشا و نشاکاری

محصولات حاصل از نشا را می توان زودتر از آن هایی که از دانه روییده اند برداشت نمود. پرورش دهندگانی که از نشا استفاده می کنند، می توانند از بازارهای اول فصل بهره مند شوند و زمان لازم برای تولید یک محصول را کاهش می دهند تا کشت دوم و سوم را در طی یک فصل رشد تولید نمایند.

نشاهایی که در گلخانه پرورش می یابند را می توان بطور موثری در مقابل تنش محیطی، عوامل بیماری زا و آفات حشره ای حفظ نمود. نشاها می توانند به پرورش دهندگان اجازه دهند تا ملاک های نزدیک به واقعیت، شکل دهی مطلوب و سن فیزیولوژیکی یکسان گیاهان را در داخل بلوک های مزرعه ای ایجاد نمایند.

در صورتیکه قیمت دانه بالا باشد، ممکن است استفاده از نشا، هزینه یک کشت سبزی را کاهش دهد، چرا که بذر کمتری استفاده می شود و نیاز به تنک کردن و وجین زودهنگام را برطرف می کند. همچنین نشاها اجازه می دهند تا از کود و آب آبیاری استفاده موثر تری در طی مراحل اولیه رشد شود.

نشاکاری هم نیروی کار و هم سرمایه بیشتری را طلب می کند. تولید موفق نشا نیازمند ابزار پرورشی ضدعفونی شده، کنترل دما و نور، مدیریت کارامد آفات و امراض و اقدامات بهداشتی مناسب است.

۲- سازگاری گیاه

انواع گیاهان مختلف، تفاوت زیادی در وفق پذیری با نشاکاری دارند. وفق پذیری یک گیاه برای نشا کاری با توجه به سرعتی که ریشه های آسیب دیده آن در طی نشاکاری، مجددا ریشه بزنند و اینکه گیاه به رشد متعارف برسد، تعیین می شود.

انواع سبزیجاتی که با نشاکاری بخوبی وفق می پذیرند عبارتد از :

گوجه فرنگی، کاهو، کلم پیچ، کلم های دکمه ای و کلم سیاه. کدوئیان، لگوم ها و ذرت شیرین ریشه زایی مجدد بسیار کندی دارند. اما در صورتیکه مزاحمت ریشه حداقل باشد، نشاکاری موفق است. بعنوان مثال، هندوانه بی دانه یکی از کدوئیانی است که سالانه هزاران هکتار نشا می شود.

۳- صدمات ریشه ای نشا

در صورتیکه نشاها در پشته ها، جعبه های کشت، ظروف تخت یا سینی های جداگانه پرورش داده شوند، در طی برداشتن گیاهان از ظرف یا خاک، برخی از ریشه ها آسیب می بینند.

نشاهایی که از طریق اقدامات ذیل تولید می شوند، رکود رشد نشا کمتری را کمتر تجربه کرده و سریع تر تثبیت می شوند :

۱- گیاهانی که فاصله زیادی از هم دارند و عمیق کشت می شوند با فاصله بیشتری از هم نشا شوند تا رقابت کمتری با یکدیگر داشته باشند.

۲- گیاهان به طور انفرادی نشا شوند تا از پیچیدن ریشه در گیاهان مجاور هم جلوگیری شود.

۳- نشاهای تولیدی باید در موقع نشاکاری با خاک ریشه، تماس داشته باشند.

۴- گیاهچه ها باید تا سن مطلوبشان برای نشا کاری رشد یابند.

۵- از هرس نمودن یا خشک کردن اندام های هوایی یا ریشه ها اجتناب شود. در صورتیکه نشاهای ریشه – لخت از خاک کشیده شوند و همچنین در صورتیکه ریشه ها عمدا هرس شوند، بیشترین صدمه به آن ها وارد می شود.

۴- ظروف نشا

اغلب این سینی ها دارای حجره هایی به شکل مخروط یا هرم معکوس هستند که به سمت کف باریک می شود. سینی هایی با حجره های ۱.۵ اینچ معمولا دارای ۱۲۸ حجره در هر سینی بوده و سینی هایی با حجره های ۲.۵ اینچ، تقریبا ۷۲ حجره در هر سینی دارند. حجره های کوچک تر، هزینه تولید و اندازه نشا را کاهش می دهند؛ اما از آنجا که نشاهای حاصل از حجره کوچک، ترتیب ریشه ای بسیار کوچک تری دارد؛ بخش اعظمی از ارتباط ریشه – خاک در موقع کشیدن بهم می ریزد. حجره های کوچک همچین زودرسی و کیفیت نشا را تغییر می دهد.

تولید انواع نشا سبزی و صیفی تحت نظارت گیاه پزشک مستعد وکارشناس مجرب به صورت تضمینی با قیمت مناسب در محیطی کاملا حرفه ای و مکانیزه

مزایای کشت نشاء کشت مستقیم بذر در مزرعه استفاده‌ی بهینه از فضای موجود در گلخانه جهت کشت نشاء (در هر مترمربع گلخانه می‌توان حدود ۶ سینی نشاء قرارداد. مثلاً اگر سینی نشاء ۲۰۰ حفره باشد، می‌توان ۱۲۰۰ نشاءدر هر مترمربع کشت کرد).

رشد و تولید سریع‌تر و یکنواخت‌تر محصول استفاده‌ی بهینه از زمان (زمانی که شرایط مزرعه جهت کشت مساعد نیست، می‌توان نشاء را در گلخانه تولید کرد و با مساعد شدن شرایط، نشاء را به مزرعه انتقال داد.) مدیریت مصرف آب و کود (با کاهش دفعات آبیاری، در مصرف آب صرفه‌جویی می‌شود) کنترل آسان‌تر آفات و بیماری‌ها در مرحله‌ی نشاء کوتاه شدن فصل رشد و زودرسی محصول با استفاده از نشاء کاری نسبت به کشت مستقیمبذر صرفه‌جویی در مصرف بذر (در کشت نشاء مصرف بذر ۴ تا ۵ برابر نسبت به کشت مستقیم کاهش می‌یابد) کاهش هزینه‌های کارگری (حذف نیرو جهت تنک کردن محصول و وجین علف‌های هرز در مرحله‌ی ابتدایی رشد گیاه)

افزایش عملکرد محصولات زراعی:

با توجه به اینکه بذرها در شرایط مساعد و تحت کنترل جوانه‌زنی می‌کند و عناصر غذایی را به میزان کافی دریافت می‌کند درنتیجه نشاهای سالم و قوی تولید می‌کنند که منجر به بهینه شدن سایر مراحل رشدی گیاه (رویشی و زایشی) می‌گردد و این منتج به افزایش عملکرد محصولات می‌شود.

روش‌های معمول نشاء کاری در ایران

تولید نشاء در خزانه :

در این روش قسمت کوچکی از مزرعه را در نظر گرفته (خزانه) و بذور را با تراکم بالا کشت می‌کنند تا آبیاری و کنترل آفات و علف‌های هرز در آن راحت‌تر صورت گیرد و وقتی رشد دانهالی و اولیه گیاه به پایان رسید، گیاهان را به مزرعه اصلی انتقال می‌دهند.

تولید نشاء زیر شاسی‌های گرم یا سرد :

هنگامی‌که دمای هوا هنوز جهت کشت مناسب نباشد (خیلی گرم یا سرد باشد)،جهت کنترل دما و پیش رس کردن محصول، بذرها را در زیر شاسی با تراکم بالا کشت می‌کنند و در دمای مطلوب آن را به زمین اصلی انتقال می‌دهند.

تولید نشاء در گلخانه :

قبل از کاشت در مزرعه یا گلخانه، بذرها را تحت شرایط مطلوب و قابل‌کنترل دما و رطوبت گلخانه، در سینی‌های مخصوص نشاء کشت می‌کنند و پس از گذراندن دوره‌ی دانهالی، نشاءها را به محیط کشت اصلی انتقال می‌دهند. امروزه تولید نشاء در گلخانه در ایران در بین کشاورزان رایج‌تر است.

قوانین مربوط به سفارش نشاء

تعهدات تولید کننده :

نشاء مورد نیاز سفارش دهنده را بر اساس ارقام انتخابی متقاضی کشت نموده و نشاء سالم را در تاریخ مقرر تحویل نماید.

تعهدات سفارش دهنده :

در زمان عقد قرارداد بذر را تحویل نماید ( جهت تست بذر و قوه نامیه) حمل نشاء به عهده مشتری می‌باشد. با توجه به تغییرات آب و هوایی و سایر عوامل، تاخیر چند روزه در تحویل نشاء از هر دو طرف مشتری و تولید کننده قابل قبول است. نشاء داخل گلخانه شمارش و به سفارش دهنده تحویل داده می‌شود و فروشنده پس از تحویل،هیچ‌گونه مسئولیتی نسبت به کم و کیف محصول ندارد.

با توجه به عدم نظارت مستقیم و دخالت تولید کننده به امور پس از تحویل، تولید کننده هیچگونه مسئولیتی در قبال محصول تحویل داده شده، ندارد.

نکات فنی نشاء کاری صیفی جات:

زمانی در وزارت کشاورزی طرحی به اجرا گذاشته شد به نام طرح تولید مستمر سیب زمینی و پیاز مبنی بر اینکه در تمام فصول سال این دو محصول که فقط در فصول خاص تولید می گردیدند و بایستی جهت نگهداری به سردخانه و انبارهای سرد منتقل، و یا در مناطق با زمستان سرد در زیر زمین نگهداری می شدند، با کشت در مناطق آب و هوایی مختلف کشور و کشت ارقام متنوع، همواره محصول تازه در بازار موجود باشد. محقق شدن این طرح در مدت زمان کوتاهی میسر شد و نوسانات شدید بازار این دو محصول به طرز محسوسی تحت کنترل قرار گرفت.

از آن پس بقیه محصولات هم به لطف تکنولوژی نوین و معرفی ارقام جدید و اعمال روش های نوین کشت و در فضای باز و کشت نشاء به طور مستمر در بازار عرضه می گردند بطوریکه اکنون نوسانات قیمت آنها در بازار تابع صادرات آنها شده است.

زمانی تصور اینکه بدون کشت گلخانه ای بتوان صیفی جاتی مانند گوجه فرنگی، فلفل، خیار، کدو، بادنجان و… را خارج از فصل در بازار به وفور عرضه کرد، دور از انتظار بود. چراکه نیاز آب و هوایی، آبی و خاکی و تغذیه ای این محصولات به نوعی خاص می باشد و اینکه در حال حاضر این محصولات در فصل زمستان چنان به بازار عرضه می گردند که آنها را از صرفه اقتصادی خارج می نماید، باور کردنی نیست.

این رشد و توسعه مدیون عرضه بذور اصلاح شده صیفی جات و مهم تر از آن کشت نشاء است.

کشت مستقیم بذر در اراضی غیر حاصلخیز مانند خاک های شور، شور و قلیا، سبک و آبهای نامطلوب با شکست مواجه می گردد. چرا که گیاهچه قادر به تحمل این شرایط سخت نیست و در همان اوایل جوانه زنی از بین خواهد رفت. از طرف دیگر شرایط نامساعد آب و هوایی مثل سرمای بهاره در مناطق سردسیر و گرمای تابستانه در مناطق گرم سبب از بین رفتن گیاهچه ها پس از جوانه زنی یا خارج شدن از خاک می شوند؛ حال آنکه می توان با کاشت بذر در مناطق دیگر و با در گلخانه های گرم و یا سرد، نشاء محصولات مورد نظر را در شرایط کنترل شده و ایمن کاشت یا خزانه (شرایط مطلوب) تولید کرد و در زمان مناسب به مزرعه اصلی انتقال داد.

تولید نشاء چون مراحل سبز شدن و خارج شدن گیاهچه از خاک در محیطی کوچکتر از مزرعه اصلی انجام می پذیرد در واقع حداقل دو تا سه نوبت آبیاری کلان به چند نوبت کم آبیاری در سطح بسیار کوچکتر کاهش می یابد و صرفه جویی مناسبی در کاهش مصرف آب خواهیم داشت.

با این حال کشت نشاء نسبت به کشت مستقیم حساسیت های خاص خود را نیز در پی دارد. مهم ترین دغدغه کشاورزان در کشت نشاء از زمان انتقال گیاهچه به مزرعه اصلی تا زمان شروع رشد مجدد پس از استقرار می باشد و مدیریت اینکه کمترین تعداد تلفات را در این خصوص داشته باشد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چراکه واکاری بوته های از دست رفته علاوه بر سختی تأمین نشاء، باعث عدم هماهنگی و یکنواختی مزرعه از لحاظ اندازه بوته ها شده و مدیریت مزرعه را مشکل تر می سازد.

در این مقاله سعی کرده ایم با پیشنهاد راهکارهای علمی و فنی این مشکل را تا حد امکان به حداقل برسانیم.

راهکارها:

۱- خاک خزانه بایستی تا حد امکان دارای بافت سبک باشد تا علاوه بر اینکه رشد نا معقولی به ریشه و ساقه نشاء ندهد، زمان خارح کردن نشاء از خاک کمترین خسارت به ریشه ها وارد شود.

۲- نشاء گلخانه ای بایستی از لحاظ نور و رطوبت در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشد تا ساقه هایی ضخیم وکوتاه و ریشه های متناسب با ساقه تولید نماید. (بطور مثال نور کم سبب علفی شدن نشاء می گردد) و اندازه سینی انتخاب شده بایستی متناسب با نوع محصول باشد (کدوئیان نیازمند حفره بلندتری هستند)

۳- عموماً در گلخانه یا خزانه نیازی به تغذیه نمی باشد مگر در موارد خاص، (زمان انتقال نشاء فرا رسیده باشد و بوته از وضعیت مطلوبی جهت انتقال برخوردار نباشد).

۴- آبیاری بیش از حد در گلخانه و خزانه می تواند بوته ها را نسبت به آفات و بیماری ها حساس نماید.

۵- ۴۸ ساعت قبل از انتقال نشاء بایستی آنها را جهت جابجایی آماده نمود که بتوانند شوک وارده را به خوبی تحمل نمایند. پیشنهاد می شود رویال پتاسیم و رویال آمین و یک قارچکش مناسب سمپاشی شود.

۶- پس از انتقال نشاء، بایستی ریشه ها را تحریک به رشد و نمو کرد تا سریعاً استقرار یافته و با وضعیت جدید خود را تطبیق دهند. همراه کردن آگروهیومیک بلافاصله پس از انتقال نشاء با آبیاری ضروری است.

۷- انتقال نشاء بایستی با وسایط نقلیه پوشیده و دارای تهویه و دمای مناسب انجام پذیرد و ریشه ها را حتما پوشاند.

۸- هنگام نشاء کاری بایستی کارگران آموزش دیده و ماهر عملیات را انجام دهند تا کمترین فشار را به ساقه و ریشه و بوته های جوان وارد کرده و علاوه بر آن فشردگی مورد نیاز اطراف ریشه را نیز به وجود آورند.

۹- آبیاری بی رویه و مدیریت نشده خصوصا به بهانه مصرف قارچکش ها می تواند کل مزرعه را دچار شوک کرده و سبب نابودی بوته ها شود؛ بنابراین تا اطمینان کامل از توسعه ریشه و شروع رشد بوته ها و جمع شدن رطوبت خاک نبایستی مزرعه را آبیاری کرد (مگر در موارد خاص با نظر کارشناس). در این مدت بهترین روش تغذیه، محلولپاشی برگی کودهایی مثل رویال تریس و رویال آمین و سوپر میراکل می باشد.

در صورتی که موارد ذکر شده در بالا را رعایت نمایید و نشاء را در محلی مناسب و با اندازه و تناسب ریشه و ساقه مطلوب تولید نمایید، می توان انتظار عملکرد مطلوبی نیز از مزرعه داشت. این نکته را نیز بایستی به خاطر داشت که یکی از مهم ترین و خساس ترین مراحل رشد و نمو گیاه که در عملکرد آن نقش بسزایی دارد، زمان انتقال و استقرار گیاهچه در خاک است.

روش تولید نشا صیفی و سبزی:

۱- نشا و نشاکاری:

محصولات حاصل از نشا را می توان زودتر از آن هایی که از دانه روییده اند برداشت نمود.

پرورش دهندگانی که از نشا استفاده می کنند، می توانند از بازارهای اول فصل بهره مند شوند و زمان لازم برای تولید یک محصول را کاهش می دهند تا کشت دوم و سوم را در طی یک فصل رشد تولید نمایند.

نشاهایی که در گلخانه پرورش می یابند را می توان بطور موثری در مقابل تنش محیطی، عوامل بیماری زا و آفات حشره ای حفظ نمود.

نشاها می توانند به پرورش دهندگان اجازه دهند تا ملاک های نزدیک به واقعیت، شکل دهی مطلوب و سن فیزیولوژیکی یکسان گیاهان را در داخل بلوک های مزرعه ای ایجاد نمایند.

در صورتیکه قیمت دانه بالا باشد، ممکن است استفاده از نشا، هزینه یک کشت سبزی را کاهش دهد، چرا که بذر کمتری استفاده می شود و نیاز به تنک کردن و وجین زودهنگام را برطرف می کند.

همچنین نشاها اجازه می دهند تا از کود و آب آبیاری استفاده موثر تری در طی مراحل اولیه رشد شود.

نشاکاری هم نیروی کار و هم سرمایه بیشتری را طلب می کند.

تولید موفق نشا نیازمند ابزار پرورشی ضدعفونی شده، کنترل دما و نور، مدیریت کارامد آفات و امراض و اقدامات بهداشتی مناسب است.

۲- سازگاری گیاه:

موقعی که گیاهچه ها از گلخانه به مزرعه منتقل شد دچار یک رکود رشد می شوند. اینکه یک گیاه با چه سرعتی بر این رکود غلبه کند و خود را با زمین وفق دهد، به نوع گیاه، شرایط محیطی، کیفیت نشاهای تولید شده، آماده سازی زمین و رفتاری که در طی فرآیند نشاکاری با آن می شود دارد. انواع گیاهان مختلف، تفاوت زیادی در وفق پذیری با نشاکاری دارند. وفق پذیری یک گیاه برای نشا کاری با توجه به سرعتی که ریشه های آسیب دیده آن در طی نشاکاری، مجددا ریشه بزنند و اینکه گیاه به رشد متعارف برسد، تعیین می شود.

انواع سبزیجاتی که با نشاکاری بخوبی وفق می پذیرند عبارتد از : گوجه فرنگی، کاهو، کلم پیچ، کلم های دکمه ای و کلم سیاه. کدوییان، لگوم ها و ذرت شیرین ریشه زایی مجدد بسیار کندی دارند. اما در صورتیکه مزاحمت ریشه حداقل باشد، نشاکاری موفق است. بعنوان مثال، هندوانه بی دانه یکی از کدوییانی است که سالانه هزاران هکتار نشا می شود.

۳- صدمات ریشه ای نشا :

*نشاهایی که از طریق اقدامات ذیل تولید می شوند، رکود رشد نشا کمتری را کمتر تجربه کرده و سریع تر تثبیت می شوند :

۱. گیاهانی که فاصله زیادی از هم دارند و عمیق کشت می شوند با فاصله بیشتری از هم نشا شوند تا رقابت کمتری با یکدیگر داشته باشند.

۲.گیاهان به طور انفرادی نشا شوند تا از پیچیدن ریشه در گیاهان مجاور هم جلوگیری شود.

۳.نشاهای تولیدی باید در موقع نشاکاری با خاک ریشه، تماس داشته باشند.

۴. گیاهچه ها باید تا سن مطلوبشان برای نشا کاری رشد یابند.

۵.از هرس نمودن یا خشک کردن اندام های هوایی یا ریشه ها اجتناب شود. در صورتیکه نشاهای ریشه – لخت از خاک کشیده شوند و همچنین در صورتیکه ریشه ها عمدا هرس شوند، بیشترین صدمه به آن ها وارد می شود.

۴- ظروف نشا:

سال ها پیش، نشاها در گلدان های سفالی، دانه های تورب یا گلدان های توربی تولید می شدند. روش کاشت هندوانه در گلدان توربی در بیشتر کشورها انجام می شود. امروزه اغلب نشاها در سینی های پلی استرینی یا پلاستیکی پرورش می یابند. اغلب این سینی ها دارای حجره هایی به شکل مخروط یا هرم معکوس هستند که به سمت کف باریک می شود. سینی هایی با حجره های ۱.۵ اینچ معمولا دارای ۱۲۸ حجره در هر سینی بوده و سینی هایی با حجره های ۲.۵ اینچ، تقریبا ۷۲ حجره در هر سینی دارند. حجره های کوچک تر، هزینه تولید و اندازه نشا را کاهش می دهند؛ اما از آنجا که نشاهای حاصل از حجره کوچک، ترتیب ریشه ای بسیار کوچک تری دارد؛ بخش اعظمی از ارتباط ریشه – خاک در موقع کشیدن بهم می ریزد. حجره های کوچک همچین زودرسی و کیفیت نشا را تغییر می دهد.

– خاک مناسب برای کشت نشا

یک مخلوط کشت برای انجام سه کار مورد استفاده قرار می گیرد :

برای گیاه پشتیبانی ایجاد می کند، آب و مواد غذایی را حفظ می کند و به ریشه اجازه می دهد تا گازها مبادله شوند. در انتخاب یک مخلوط کشت، چگالی حجمی و پتانسیل تهویه بسیار مورد اهمیت قرار می گیرد. با افزایش اندازه ذرات مخلوط، افزایش اندازه حجره سینی و کنترل دقیق روابط آب – خاک می توان تهویه ریشه را افزایش داد. لازم است که مخلوط کشت عاری از هر گونه تخم حشرات، عوامل بیماریزا، نماتدها و علف های هرز باشد. اغلب مخلوط های کشت نشا از پیش ضد عفونی خواهند شد. اجزای اصلی مخلوط های پرورش، معمولا پیت موس اسفناگوم، پرلیت، ورمیکولیت و یک عامل مرطوب کننده هستند.

دیگر اجزایی که ممکن است وجود داشته باشند؛ شن شسته، پوست فرآوری شده درخت، کود گیاهی و دیگر ذرات جامد زنده را در بر می گیرد. اغلب مخلوط های تجاری نشا بصورت دانه های ریزی در آمده اند تا پر کردن حجره های کوچک را تسهیل بخشیده و جوانه زنی بذر مناسب باشد. مخلوطی را برای کشت انتخاب کنید که به خوبی زهکشی شود و تهویه کافی برای رشد موفق ریشه را فراهم آورد. از خاک های مزرعه ای برای افزایش یا اصلاح مخلوط های ضدعفونی شده کشت استفاده نکنید. این خاک ها معمولا زهکشی ضعیفی دارد و اغلب آلوده به عوامل بیماریزا و تخم علف های هرز می باشد.

۶- روش های تولید نشا:

سه روشی که برای تولید نشا مورد استفادۀ پرورش دهندگان سبزی در کالیفرنیا مورد استفاده قرار می گیرد بدین قرار اند: نشاهای مظروف پرورش گلخانه ای، تولید زمینی نشا با پوشش های ردیفی و بسترهای گرم، و تولید مزرعه ای نشا در زمین باز.

*گلخانه ای:

تولید نشاهای مظروف گلخانه ای متداول ترین و موفق ترین روش نشا کاری مورد استفاده در کالیفرنیا می باشد. این روش معمولاً شامل استفاده از ریل های T آلومینیمی است (شکل آنها در برش عرضی، بصورت T معکوس است). این ریل ها به دقت فاصله داده شده اند تا لبه های سینی های نشا را در گلخانه، نگه دارند. سینی ها بطور دستی یا ماشینی با مخلوط کشت، پر می شوند. بذور بطور دستی یا توسط ماشین های بذر کار خلیی که یک عدد بذر را در هر حجره سینی قرار می دهند. در تمیزی دستان و ابزار آلات مورد استفاده در تولید نشا و کشت باید دقت نمود.

*زمینی:

بسترهای گرم. سابقاً، برای تولید زمینی نشا از بسترهای گرم برای تولید نشا (قلمه) های سیب زمینی شیرین استفاده می کرده اند. یک گودال کنده شده و با مواد آلی در حال تجزیه ای که گرما تولید می کند؛ پر می شود. ماده آلی با لایه نرمی از خاک پوشانده می شود. سیب زمینی های شیرین بدقت بر روی لایه نرم خاکی قرار می گیرند که مواد آلی را می پوشاند و از خاک اضافی برای پوشاندن سیب زمینی های شیرین و پر کردن گودال استفاده می شود.

از تونل های پلاستیکی برای پوشاندن بسترها استفاده می شود. تقریباً ۵۰۰ پوند سیب زمینی شیرین با اندازه متوسط قلمه های کافی برای ۱ ایکر را تولید می کند. زمین تولید نشاهای ریشه لخت در تولید سبزیجات توصیه نمی شود.

مزایای نشاهای گلخانه ای پرورش داده شده در ظرف به مطلوبیت بیشتر و بهبود محصول دهی کلی بر هزینه افزوده تولیدشان غالب می شود. نشاهای ریشه لخت تولید شده در زمین کم هزینه تر از نشاهای پرورش داده شده در ظرف هستند. اما نشاهای ریشه لخت به این خوبی، مجدداً تثبیت نمی شوند.

تولید نشاهای ریشه لخت نیازمند محلی است که از بادهای زیاد در امان باشد و خاک بخوبی زهکشی شود و عاری از بیماری، نماتد و علف هرز باشد. بذر بر روی ردیف هایی کشت می شود که ۶ تا ۱۲ اینچ از هم فاصله داشته و فاصله بین بذور بر روی ردیف با توجه به نوع گیاه از ۱ تا ۵ اینچ متغیر است.

آبیاری بارانی و پوشش های ردیفی شناور برای حفاظت از سرمازدگی، مورد استفاده قرار می گیرند. نشاهای ریشه لخت پیش از برداشت از بسترهای خزانه زیر برشی می شوند. زیر برش کردن و جابجایی های متعدد، تارهای کشنده ریشه را پاره کرده، گیاهان جوان را زخمی می کند و امراض را گسترش می دهد.

۷- آبیاری و کوددهی :

آبیاری و کود دهی مناسب، در کنار هم، نشاهای سالم و خوش فرمی را تولید می کند که بلافاصله پس از نشا کاری مجدداً مستقر می شوند. بکارگیری بیش از حد آب و کود، گیاهانی درشت و سست تولید می کند که در معرض امراض و آفات حشره ای هستند. استرس های آبی و غذایی، روش های مهمی هستند که بمنظور تغییر اندازه، شکل و سرعت رشد نشا و سخت شدن گیاهچه ها؛ قبل از نشا کاری در مزرعه بکار می روند.

مقاوم سازی عبارت است از قراردادن گیاهان نشا در درجه حرارت و رطوبت های کمتر و بیشتر به منظور اینکه در برابر استرس های مزرعه تحمل بیشتری داشته باشند مقام سازی، آبداری نشاها را کاهش می دهد؛ روزنه های آنها را می بندد و خروج بخار از آنها را کاهش می دهد و تعادل هورمونی آنها را تغییر می دهد (افزایش آبسیزیک اسید ABA). که همه اینها سرعت رشد را افزایش می دهد. بعد از مقام سازی گیاهان باید همواره قبل از نشا کاری بطور کامل آب دریافت کنند. مقام سازی زیاد گیاهان انرژی ذخیره شده در آنها را خارج می کند. درجه مقاوم سازی باید با توجه به شرایط محیطی و مزرعه در نظر گرفته شود شرایط مطلوب نشا کاری و آماده سازی صحیح مزرعه نیاز به مقاوم سازی را کاهش می دهد.

۱۱- آرایش شاخ و برگ و ریشه:

آرایش شاخ و برگ وریشۀ نشا یک روش قدیمی است که عموماً بد تعبیر شده است و تقریباً همواره زیان آور است. قصد مطلوب، کاهش از دست دادن آب و رطوبتی است که توسط برگ ها تقاضا می شود. در واقعیت منبعی از فتوسنتز (انرژی گیاه) از بین می رود. با این حال، باقیماندۀ فتوسنتز برای رشد جوانه در دوباره سازی ریشه مصرف می شود. در بعضی مواقع، آرایش شاخ و برگ، لازم و ضروری می شود. هنگامی که نشا کاری باید به تأخیر بیفتد، آرایش شاخ و برگ می تواند انتخاب درست و لازمی برای نگهداری گیاه تا زمان نشا کاری باشد.

*هرس نشا

۱۲- آبیاری نشاها :

در نشا کاری باید به یکی از دو صورت استفاده شود. یا باید مزرعه فوراً قبل از نشا کاری آبیاری شود و یا اینکه باید، آب داخل سوراخ نشا کاری همراه با نشا ریخته شود. برقراری دوباره نشا هنگامی که آب در محیط اطراف ریشه نشا بکار برده می شود؛ بهبود می یابد. این عمل، ذخیره آب موقتی را فراهم می کند و به ذرات خاک برای تماس نزدیک تر با ریشه کمک می کند. برای رشد میانه گیاه باید یک لایه از خاک مزرعه برای جلوگیری از تلف شدن رطوبت استفاده شود.

آب دهی و قرار دهی نشا در عمق مناسب؛ برداشت نشا را در خشکی مزرعه بطور قابل توجهی کاهش می دهد. سوراخ های نشا کاری باید دارای اندازه و عمق مناسبی باشند تا بدون صدمه زدن به نشا؛ اجازه قرارگیری در سوراخ را به آن بدهد. خمیدگی ریشه ها در طول نشا کاری (ریشه J شکل) می تواند سبب برقراری آهسته تر نشا و کاهش زود رسی آن شود.

۱۳- ضد تعرق:

باقی ماندن درست تعادل آبی در نشا برای بقا و برقراری نشا در خاک مهم است. ضد تعرق می تواند اتلاف آب را در سطح برگ ها بوسیلۀ بسته شدن روزنه ها یا ایجاد سد فیزیکی در برابر تلف شدن آب کاهش دهد. اگر شما از ضد تعرق استفاده نمایید. آن ها را قبل از خارج کردن نشاها از درون سینی هایشان بکار برید.

(( روش‌های آماده سازی زمین برای پرورش گوجه فرنگی فضای باز ))

آماده سازی مناسب زمین، نقش مهمی در باردهی گیاهان و تولید گوجه‌های سالم دارد. هنگام آماده سازی زمین برای پرورش بهترین بذر گوجه فرنگی فضای باز، می‌بایست دستورالعمل های زیر را دنبال نمایید:

باید یک الی دو مرتبه، فضای تحت کشت را شخم بزنید. شخم زدن مزرعه، موجب زهکشی خوب خاک می‌شود و از جاری شدن سیل هنگام آبیاری جلوگیری می‌کند. زمین حاصل‌خیز برای رشد مناسب ریشه گیاه گوجه فرنگی ضروری است. اگر قصد دارید گوجه فرنگی در مزرعه پرورش دهید، باید محل کاشت هر بذر را با فاصله توصیه شده در نظر بگیرید. سعی کنید مزرعه خود را با آبیاری دو روز قبل از کاشت مرطوب کنید تا گیاهچه‌ها از تنش بی آبی صدمه نبینند. بسته به نوع، سوراخ هایی به طول ۳۰ سانتی متر با فاصله توصیه شده برای انتقال نهال‌ها حفر کنید. کود کمپوست شده را به خاک مزرعه اضافه کنید تا رشد مناسب ریشه را افزایش دهید.

مشخصات بذر گوجه فضای باز معین:

بذر گوجه فضای باز معین در یک دوره یکساله عمر می‌کند. بذرهای معین گوجه فضای باز تا ارتفاع استاندارد حدود ۱ متر رشد می‌کنند. در بوته ناشی از کاشت این بذرها، وقتی میوه شروع به تشکیل‌شدن روی جوانه بالایی می‌کند، رشد بوته متوقف خواهد شد. میوه بذرهای معین گوجه فضای باز تقریباً در دوره ۱۴-۷ روز می‌رسد. بوته‌های بذرهای معین، نیازی به تکیه‌گاه یا استند برای مراقبت از بوته ندارد .

مشخصات بذر گوجه فضای باز نامعین:

بذر گوجه فرنگی نامعین، به رشد و تولید میوه تا زمانی ادامه می‌دهد که عوامل محیطی برایش مناسب باشد. تا نرسیدن عوامل خطر مانند خشکسالی و یخبندان، بوته بذر گوجه نامعین، پژمرده نخواهد شد. ارتفاع بذر گوجه فضای باز نامعین به ۲ متر می‌رسد. این بذرهای به صورت نامشخص گل می‌دهند و قادرند در زمان‌های مختلف میوه جدید حاصل کنند. بذر گوجه مزرعه نامعین، برای حمایت نیاز به حمایت و چهارچوب‌های نگهدارنده دارد.

بازارپسند بودن میوه:

بهترین بذر گوجه باغچه و مزرعه می‌بایست میوه‌ی مرغوبی از نظر شکل و وزن ارائه دهد تا در بازار، مورد استقبال مصرف‌کنندگان و خریداران قرار گیرد.

* با تشکر از همراهی شما *